21 Nisan 2010

Şarapnel.

İdeolojilerimi yıkan sensen eğer, sesim çıkmaz.
Çünkü yıktığın yer sendir.
Dokunduğun yer 'Sen' olmuştur artık,
Ve sana protestom olamaz.

Bu gece saçlarımı kesebilirsin.
Söz veriyorum, çığlık atmayacağım.

İşlenmiş en büyük günah olacak olsa bile,
Öldürebilirsin beni bu gece. Ağlamam.
Pimini çekebilirsin,
Patlamaya hazır aşkın.
Ve bedenimde şarapnel dağlanması olur,
Acı çekmem, senin parçalarındır içime saplananlar.
''Sen'' olmuştur hepsi.

Ya da susabiliriz. Biz, ikimiz.
Huzur gelebilir aniden.
''Bizi bu anın içinde unutsunlar'' diyebiliriz,
Ama saat hep geç olur,
Sabahlar sen dokunmuşken daha erken gelir.
Çünkü 'Zaman' kıskanır beni sen koynumdayken.
Aldatılıyormuş gibi...

Bu gece saçlarımı okşayabilirsin.
Söz veriyorum bir kere daha sormayacağım
''Beni neden terk ettin?'' diye.