Bunları 4 gün sonra yazabilmek için vakit bulmam aslında 2019'un özeti. Kendime not düşermişim de hep, 2018'i atlayıp 2019'a bağlamışım. Üniversitedeki blok dersler gibi.
Çok çalışarak geçen ve bazen neden bu kadar çok çalıştığıma anlam veremediğim yıllar. 2019 da bundan nasibini aldı. Yine şaşırtmadı. Gazeteden ani istifa edişim hariç. Hayatınızın bi' döneminde mutlaka istifa edin, çok rahatlatıyor. Zaten 2019 için de radikal değişimlerin, kararların yılı olacağı deniliyordu. Pek de fazla inanmayarak bilinçaltıma atmışım bu bilgiyi ama 2019'dan ben de nasibimi aldım. Çevremdeki birçok kişi de. 2020 için ne diyorlar bilmiyorum ama, yılın son döneminde 2019'un o şarkıdaki gibi 'Kötü insanları tanıma senesi' olduğunu keşfettim. 2020, bu kötülüğe karşı iyiliği büyüterek mücadele etmekle geçecek bundan eminim. Bir de hayattan alacağım varmış gibi yaşamamak gerektiğini çözdüm bu sene. Bu benim için havuz problemi gibi bi' şey. Bundan sonrası biraz kolay oldu. Sanırım bir yaştan sonra kendine dönüyor insan. Eksikleri gözüne daha çok batıyor. 2020 bunları tamamlama telaşıyla geçecek benim için. (Akademiye göz kırpış: Nerede kalmıştık balım?)
Herkese nasip olmaz keyif aldığı bi' işi yapmak, bana bu şans ikinci kere güldü. Bunun için sonsuz kere şükürler olsun. İlkini iyi kullandığıma inandım hep, -en azından bu konuda samimiydim- bunu da öyle yapacağım. -Hala çok samimiyim- Üstelik bu defa daha büyük idealler, daha fazla sorumluluk, bir kentin geleceği ve o kentte yaşayan insanların mutluluğu var. Bu aşırı heyecanlı bi' şey. Tıpkı önceki gibi yine canım ekibimle hayata geçirirken büyük keyif aldığımız bir sürü projemiz var. Bizi güçlü ve dayanışma içinde kılan da bu heyecanımız. En güzeli de, yalnızca kendi geleceğimiz değil; koca bir kentin insanlarının geleceği için hayallerimiz var. Her yılın bir öncekinden daha kötü olacağına önyargım 2019'da biraz kırıldı. Bu da 2020'ye olan beklentiyi yükseltti.
Siz neler planladınız bilmiyorum ama ben sevdiklerime daha çok sarıldığım, kalabalık masalarda birlikte daha çok kahkaha attığım, her birinin derdine koştuğum, elini tuttuğum, bu zamana kadar ne kadar kırıldıysam/ kırdıysam hepsini sevgi sayesinde tamir edeceğim, bol bol üreteceğim, ürettiklerimle de insanları mutlu edebileceğim bir yıl diledim kendime. Sanırım 'hayat' dediğimiz şeyin tamamı da bu aslında. Şimdi zaman sıfırlanmış, bildiklerimiz kalmış ama acılarımızın hepsi geçmiş gibi, zaman bize pişman olma fırsatını vermeden çok sarılalım.
Mutlu yıllar, hikayeniz hayal ettiğiniz gibi olsun. :)