Çekmek istediğim fotoğrafların olması heyecan verici. Geçen Cumartesi
kalkıp saathane bölgesini dolaştım. Gazetedeyken diğer ajanslarda veya
gazetelerde çalışan hepsi erkek gazeteci arkadaşlarımla oralarda çok
vakit geçirmeye başlamıştım. Çünkü o bölgede bir basın açıklamasına
gideceksek öncesinde veya sonrasına bir çay ocağında oturulup çay
içilirdi. Ben de onlarla birlikte çay ocağında oturup dedesiyle camiye
gelmiş çocuk gibi oralet içerdim.
Oraya gide gele o bölgenin telaşının
kendine has tadını yakaladım. Buna "Pürtelaş" dedim, tam o kelimeydi. Bu
telaşa kapılmak hoşuma gidiyordu. Bazen saat kulesinin altınaki havuzun
hemen önündeki banka otururdum. Kalabileceğim en sabit halde kalıp
çevremdeki koşuşturmacayı izlerdim. Bazen önümden içinde toplu iğneden
televizyon kumandasına don lastiğinden random numaralı gözlüklerin
olduğu tezgah geçerdi, bazen yan masadaki adam gazeteden benim haberimi
okuyor olurdu, çaycı Şaban abi ara sıra gelip siyaset konuşurdu,
içeriden sağlam kaynaklardan aldığı bilgileri bir çırpıda anlatıp
görevini ifa ederdi. Bütün sahada olan gazeteciler Şaban abiyi tanırdı.
Çay, şeker zam haberi yapan Şaban abiyi kullanırdı haber
fotoğraflarında. Fotoğraflarda Şaban abi kavanoza çay paketini döküyor,
çay kazanının önünde çay dolduruyor, çay tepsinini elinde tutuyor. Böyle
bir sürü fotoğrafı vardı elimizde. O fotoğrafları çekerken de aşırı
eğlenmiştik. Bir sürü fotoğraf makinası karşısında Şaban abi şakalar
komiklikler yaparak cıvımıştı.
Böyle güzel anlar yaşadığım bölgeye
daha çok hakim oldum zamanla. En çok Büyük Cami ilgimi çekiyordu.
İnsanların belli bir nizam içerisinde bir şey yapıyor olması çok
büyüleyiciydi. Cuma günleri caminin içi, avlusu dolduğu için
çevresindeki sokaklarda da küçük topluluklar namaz kılardı. Saat
Kulesi-Subaşı arası Cuma saatlerinde yürüyüp fotoğraf çekmeye ve cenaze
namazlarına katılmaya alıştım. Herhangi bir siyasiyi izlerken gitmek
zorunda olduğum cezane törenlerinde de gözlem yaptım. Sözlükte mi yoksa
burada mı yazdım bilmiyorum ama çektiğim halde filmin yanmasıyla
göremediğim bir cenaze sırasında çektiğim o fotoğraf içimde hep yara
kaldı. Ben de yeni bulduğum or-wo pan 400 black&white filmiyle ve
cananavar f301'imle ikindi namazına denk gelecek halde camiye gittim
geçen hafta işte.
Ama cenaze yoktu. Biraz buna üzülmeli miyim sevinmeli
miyim onu tartıştım içimde. Ama işte neticesinde zaten ölecekmişse de
Cumartesi günü ölseymiş, gibi şeyler söyledim kendime kendime. Tövbeler olsun
neler diyorum böyle. Caminin içine ilk girdiğimde gözüm o gün cenazesi
olan merhumun/merhumenin adı ve hangi vakit namaz kılınacağının
yazıldığı cenaze panosuna takıldı. Böyle bir şeyin olduğunu ilk
gördüğümde çok mantıklı gelmişti. Düğünlerde de böyle bir sistem var ama
o neden şaşırtmıyor da bu şaşırtıyor anlamıyordum. Tablonun birkaç
fotoğrafını çektim. Çekerken de "Acaba benim adımı yazarlarken yanlış mı
yazarlar?" gibi yine ultra saçma şeyler düşündükten sonra da "Öeaah
yeter artık kızım çık şuradan dışarı artık" deyip caminin arka
kapısından kendimi atınca zaten Şaban abinin çay ocağının olduğu sokağa
düştüm. Hadi gideyim bi oralet içeyim eski günlerdeki gibi diye o
kalabalık caddeye attım kendimi.
Şaban abi beni görünce şaşırdı, sevindi,
kızdı...."Abi bana bi' oralet verir misin?" deyince coşa gelip "Oralet
değil sana dükkan feda" diyiverdi oraletimi yaparken. Şaban abi her
yönüyle bildiğimiz gibi. Yine siyasetle ilgili çok değişik kulis
bilgilerine ulaştım sayesinde. Sonra biz depremden konuşurken, yan
tarafta oturan beyaz saçlı aşırı gergin bi' amca "Yarın Tokat'ta deprem
olacak" dedi. Şaban abiyle patlamalı güldük. Ya nasıl bilicen, öyle bir
şey yok derken adam "Ben her gece 12-2 arasında bilim çalışıyorum, fizik
çalışıyorum" deyince anladım amca bambaşka bir manyak. Sonra konuşunca
mizah gücü aşırı yüksek, mizahı da ciddiyetle yapan bir amca gördüm.
İnanılmaz komik, son zamanlarda en çok güldüğüm sohbetlerden birini ettik. Yanında
bir arkadaşı daha vardı, bizim bu mizahşör amca kalkıp bi' yere gidince
konuşmayı devraldı. Yine depremle ilgili bir şeyler anlattı. "Ben
inşaatçıyım" dedi, söylediği her şeyin altının destekli olduğuna imza
attı. Sonra bana kartını verdi. "40 yıllık tecrübeyle" sloganıyla zaten
kalbimden vurdu. Elektrikçi, inşaatçı, su tesisatçısı, badanacı, kalorifer peteği temizleyicisi ve böyle iki sıra
daha var. Ustaya şunu yapıyor musun? Bunu tamir ediyor musun? gibi mini
bir sınav yaptıktan sonra "Atakum'a da geliyor musunuz?" diye
soruverdim. "Abla yolun olduğu her yere gelirim" dedi.