Duruyorum. Ne kadar zamandır böyle durduğumu bilmiyorum ama az önce, uzun zaman sonra ilk defa bir şey üretmiyor oluşumun rahatsızlığını hissettim.
Zaten çok ilaç alıyorum ve çok gerçekçi rüyalar görüyorum; tatsız uyanıyorum. Maddeye düşüp manalı her şeyi reddediyorum. İki haftada ofise iki kere uğramışımdır. Bugün de gidip iki saat plan program yapıp siyaset konuştum.Yine ortalık karışık. Siyasetin içinde olduğum son 10 yıl gibi. Bir gün daha sakin bi' hayat yaşarsam yeterli kaos ihtiyacımı nereden karşılarım onu da hesap etmek lazım. İçime işledi resmen, siyaset konuşmak da bir ihtiyaç artık.
'Artık bir şeyler yapman gerekiyor. Bu sen değilsin' dediğim birkaç nokta var mesela ama henüz çok net değiller. Hala bazı şeylerle ilgili kararsızım. Birkaç ay daha durmam gerekiyor 'siyaseten' ben bu süreci 10 yılın müfakatı tatlış bir tatil olarak görüyorum. Dinlenmeli, donanmalı ve zamanı geldiğinde büyüüüük kararlar alıp yoluma devam etmeliyim. Günü geldiğinde, en doğru kararı kolaylıkla alabileceğim ve gerekirse kararım için mücadele edebileceğime inanmam lazım önce.